Мен үйге кеш барамын
Үйге келсем, ешкім сұрақ коймайды
Ешкім сөйлемейді
Неге сөйлемейді маған
Қараған көздер кінә тағады
Кінәлап қарайды
Жабамын ашамын
Табамын шашамын
Қашан қашамын
Қайда менің тамашам
(Атам барда бәрі нех вый еді
Көк жиектен көрініп
Көзіңе түскен күннің жарығын көріп
Көзің неге күлмеді
Неге қуанбады?
Комментарии