Salih Mardin, Emre Karademir & Onur Gürsoy Benim Oyunum

Bir denizcinin ağlarına tutulmuş umut dediğin
Sürüklenirken gönlümün kıyılarına öyle
Beklerken yaşamayı
Dolu dizgin nefes almayı

Kayar gider hayat
Deme sakın keşke
Tutamazsın asla
Hayat dolu neşe

Bu sefer başlamak lazım dedim en derindeyken
Farkında değilim asla hayat benim ellerimdeyken
Sağa sola savrulmanın bedeli boş ödülü hoş
Her yarada kırılmadan dahada büyümeye koş
Bu benim oyunum elimde olduğunca
Tabi gülenler de var hayat koyduğunda
Aldanır dururlar herşeyi iyiye yorduğumdan
Gidenlerin yeri yerine koyduğumca aa

Bırakma kendini böyle
Dur, dur, dur, dur yapma
Hayat bir perde bu böyle
Sakın onlara aldanma
Sırtındaki yaralarız sızlatan
Kuytularda ağlasan da
Dön bir bak aynaya
Kim hala hayatta, ooh

Sararsa eğer şimdiye dek
Yasayamadiğim ne varsa
Bırakip da kenara
Vazgeçmek kaybetti
Korkma derim kendime
Vazgeçmek benlik değil
Korkma derim kendime
Hayat üç günlük bir yol değil

Kayar gider hayat
Deme sakın keşke
Tutamazsın asla
Hayat dolu neşe

Biz kader fakiri fakat hayat zengini
Güle eğlene anlatırım derdimi
Senden olan olmayanı gerdimi
Derim ben de skiyim senin derdini
O zaman boş koy sade yaşa gitsin
İyi kötü ne varsa tut başını dimdik
Etme boşa minnet yapma kibir gıybet
Kırma gönül ama almayada utanma

Bırakma kendini böyle
Dur, dur, dur, dur yapma
Hayat bir perde bu böyle
Sakın onlara aldanma
Sırtındaki yaralarız sızlatan
Kuytularda ağlasan da
Dön bir bak aynaya
Kim hala hayatta

Bırakma kendini böyle
Dur, dur, dur, dur yapma
Hayat bir perde bu böyle
Sakın onlara aldanma
Sırtındaki yaralarız sızlatan
Kuytularda ağlasan da
Dön bir bak aynaya
Kim hala hayatta